125cm goedkope real life Ciri seksminipoppen
Hoogte | 125cm | Materiaal | 100% TPE met skelet |
Hoogte (zonder hoofd) | 100 cm | Taille | 41m |
Bovenste borst | 67 cm | Heupen | 65 cm |
Onderborst | 48 cm | Schouder | 27 cm |
Arm | 47 cm | Been | 55 cm |
Vaginale diepte | 17 cm | Anale diepte | 15 cm |
Mondelinge diepte | 12 cm | Hand | 16 cm |
Nettogewicht | 19 kg | Voeten | 15,5 cm |
Brutogewicht | 28 kg | Kartonformaat | 115*30*24cm |
Toepassingen: Populair gebruikt in medische/model/seksuele voorlichting/volwassenenwinkels |
'Ik vind het geweldig als het zomaar een ster wordt!'riep Christina Koch uit. De NASA-astronaut en drie collega's, gekleed in blauwe vliegkleding, stonden op een heuveltje in het Kennedy Space Center in Florida en tuurden naar de nachtelijke hemel terwijl de krachtigste raket ooit gelanceerd veranderde in een lichtpuntje.
Enkele minuten eerder, om 01:47 uur op 16 november 2022, was de 32 verdiepingen tellende vliegmachine, die nogal prozaïsch bekendstaat als het Space Launch System (SLS), gelanceerd. Door mijn verrekijker was de oranje uitlaatpijp van de raket bijna verblindend. Elk gekraak van de 4 miljoen kilo stuwkracht – gelijk aan 31 jumbojets – deed mijn longen trillen. Robert Crimo Sekspop
Die kolossale raket, die met meer dan 28.000 kilometer per uur door de ruimte raasde, werd omhoog gehesen in het Orion-ruimtevaartuig, ontworpen om astronauten verder de ruimte in te brengen dan ze ooit hebben gewaagd. Om te meten hoe de diepe ruimte astronauten zal beïnvloeden, droeg de snoepdruppelvormige bemanningsmodule een pop genaamd Campos en twee vrouwelijke "fantomen", oftewel kunstmatige torso's. Gedurende de daaropvolgende 25 dagen, 10 uur en 53 minuten zouden de testpoppen tot meer dan 400.000 kilometer van de aarde stijgen voordat ze met bijna 40.000 kilometer per uur terug de atmosfeer in storten. De volgende Orion zal vier mensen aan boord hebben tijdens zijn reis rond de maan. Koch (wiens naam wordt uitgesproken als Cook) hoopte er ook bij te zijn.
De lancering van deze missie in 2022, genaamd Artemis I, markeerde een mijlpaal voor NASA, die ernaar streeft om voor het eerst in meer dan 50 jaar weer mensen op de maan te zetten. Als alles volgens plan verloopt, zou Artemis II al in november 2024 een bemanning op een maanvlucht kunnen sturen. Daarna volgt Artemis III – een bemande landing – al eind 2025, gevolgd door meer missies om een maansverschijning te vestigen. Opblaasbare sekspop
Waarom terug naar de maan? Ten eerste blijft het maanoppervlak een wetenschappelijk wonderland. De rotsen en het stof ervan beschrijven de veranderende activiteit van de zon gedurende 4,5 miljard jaar. De kraters zouden geheimen kunnen onthullen van de oude bombardementen die ook de aarde troffen. De ijzige modder rond de noord- en zuidpool van de maan zou inzicht kunnen bieden in hoe water zijn weg vindt door het zonnestelsel. Artemis is van plan bemanningen nabij de zuidpool te laten landen om deze vermoedelijke bevroren watervoorraden te bestuderen, een stap in de richting van mogelijke ijswinning voor water, zuurstof en raketbrandstof. Big Booty Sex Doll
Er zijn ook politieke berekeningen: internationale samenwerking, contracten voor de lucht- en ruimtevaart, gekwalificeerde banen.
Daarnaast bereidt de maan zich voor op een bemande reis naar Mars, mogelijk in de jaren 2030, als onderdeel van het streven van het agentschap om uit te zoeken of er ooit leven op de rode planeet heeft bestaan. De maan en Mars verschillen van elkaar, maar beide zijn onherbergzame gebieden waar mensen technologieën zoals drukcabines en geavanceerde ruimtepakken nodig hebben om te overleven. En de maan is nog maar een paar dagen verwijderd. Met de motoren die we nu hebben, zou het zeven tot negen maanden kunnen duren om Mars te bereiken.
Artemis heeft met uitdagingen te maken gehad. Jarenlange vertragingen. Miljarden aan kostenoverschrijdingen. Scepsis dat mensen überhaupt nodig zijn voor ruimteverkenning. Maar als Artemis slaagt, zal het niet alleen astronauten terugbrengen naar het maanoppervlak. Het zou ook een tijdperk van enorme mogelijkheden en nederige verantwoordelijkheid kunnen inluiden: een tijdperk waarin de mensheid regelmatig leeft en werkt op werelden buiten de onze. "Dit is het begin van een gloednieuw hoofdstuk in de ruimteverkenning", aldus Jacob Bleacher, hoofdexploratiewetenschapper van NASA.